Σε μία συγκινησιακά φορτισμένη διευρυμένη συνεδρίαση της Συγκλήτου, που ολοκληρώθηκε μετ' εμποδίων -εν μέσω συνθημάτων εκπροσώπων και μελών φοιτητικών παρατάξεων για το θέμα των διαγραφών φοιτητών- ο Πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής του τμήματος Πολιτικών Μηχανικών Ιωάννης Μυλόπουλος και οι αντιπρυτάνεις του Ιωάννης Παντής, Σοφία Κουίδου και Δέσπω Λιάλιου παρουσίασαν τον απολογισμό των πεπραγμένων τους και στη συνέχεια παρέδωσαν στην νέα διοίκηση.
Στην ομιλία του, ο κ. Μυλόπουλος επεσήμανε ότι «η Παιδεία πλήρωσε ιδιαίτερα βαρύ το τίμημα της πολιτικής της λιτότητας καθώς, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, θεωρήθηκε και εξακολουθεί να θεωρείται σαν δαπάνη στον προϋπολογισμό και όχι ως επένδυση για το μέλλον και με τη λογική αυτή εντάχθηκε στο μνημόνιο».
Στο πλαίσιο αυτό, όπως διευκρίνισε, οι τακτικοί προϋπολογισμοί των πανεπιστημίων έφθασαν σήμερα στο 1/3 εκείνων που ήταν προ κρίσης, ενώ παράλληλα με την κατάρρευση της δημόσιας χρηματοδότησης, οι ανάγκες των πανεπιστημίων, όπως αυτές διαμορφώνονται μέσα από το πλήθος των φοιτητών που εκπαιδεύονται και τα προγράμματα σπουδών, παραδόξως αυξήθηκαν.
Ο κ. Μυλόπουλος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο πρόβλημα της εμπορίας και χρήσης ναρκωτικών στους χώρους του Πανεπιστημίου, σημειώνοντας ότι κατά την προηγούμενη τετραετία και σε συνεργασία με τις αστυνομικές Αρχές, με την έγκριση και των ίδιων των φοιτητών, πραγματοποιήθηκαν πολλές έφοδοι και επιχειρήσεις εξάρθρωσης διακινητών ναρκωτικών ουσιών, ενώ σε συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ έγινε μία προσπάθεια προσέγγισης χρηστών, ώστε να ενταχθούν σε προγράμματα αποτοξίνωσης, πρόγραμμα το οποίο κάλεσε τον νέο πρύτανη να στηρίξει και να συνεχίσει.
Ο κ. Μύλοπουλος ευχήθηκε στον «φίλο και συνάδελφο Περικλή Μήτκα» και τους συνεργάτες του λιγότερες δυσκολίες από ό,τι ο ίδιος αντιμετώπισε τα προηγούμενα χρόνια, προτρέποντάς τους "να μην λογαριάσουν το όποιο κόστος των συγκρούσεων, που αργά ή γρήγορα θα υποχρεωθούν να κάνουν, υπερασπιζόμενοι το καλό του πανεπιστημίου". Δεσμεύτηκε, δε, ότι θα τους στηρίξει «με όποιον τρόπο χρειαστεί στον καλό αγώνα της επιβίωσης του ΑΠΘ, της διατήρησης σε υψηλά επίπεδα του ακαδημαϊκού έργου του, όπως και της προστασίας της αυτοδιοίκησής του, της διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα του και της συνέχισης της κοινωνικής αποστολής του».