Σύμφωνα μ' έναν καινούριο νόμο στην Κίνα, οι ηλικιωμένοι γονείς που νιώθουν παραμελημένοι από τα παιδιά τους, μπορούν να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη κάνοντας τους μήνυση, επειδή εκείνα δεν τους επισκέπτονται αρκετά συχνά. Η κίνηση αυτή κρίθηκε επιβεβλημένη από τις αρχές, καθώς η απότομη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας, έχει πλήξει παραδοσιακούς θεσμούς, όπως η οικογένεια - τουλάχιστον με βάση τα έως πρόσφατα ισχύοντα κινεζικά δεδομένα. Πάντως, ακόμη κι αν ένας τέτοιος νόμος ίσχυε στις ΗΠΑ, δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην περίπτωση της 21χρονης Όμπρεϊ Άιρλαντ, η οποία προσέφυγε στη δικαιοσύνη κατά των γονιών της, επειδή την παρακολουθούσαν διαρκώς και δεν την άφηναν να ζήσει ελεύθερη την ζωή της!
Η Όμπρεϊ κατάγεται από το Λίγουντ του Κάνσας. Ωστόσο, χρειάστηκε να μετακομίσει περισσότερα από 1.000 χιλιόμετρα μακριά από το πατρικό της σπίτι, όταν την δέχτηκαν στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, όπου σπουδάζει μουσικό θέατρο. Ενώ, όμως, όλα τα παιδιά που φεύγουν από το σπίτι τους για σπουδές χαίρονται, επειδή επιτέλους θα ζήσουν για πρώτη φορά μακριά από το άγρυπνο βλέμμα των γονιών, στην περίπτωση της Όμπρεϊ αυτό δεν έγινε ποτέ.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η 21χρονη κοπέλα προσέφυγε εναντίον των γονιών της ζητώντας την έκδοση περιοριστικών μέτρων σε βάρος τους, να σταματήσουν να την κατασκοπεύουν, ενώ το δικαστήριο του Οχάιο, που συζήτησε την υπόθεση, τη δικαίωσε και απαγόρευσε στους γονείς να έχουν την οποιαδήποτε επαφή με την κόρη τους για έναν χρόνο, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2013. Όπως ανέφερε η ίδια η Όμπρεϊ στην κατάθεση της στο δικαστήριο, "σαν σκυλί με κολάρο.. Είναι πραγματικά ενοχλητικό και ντροπιαστικό να έρχονται οι γονείς μου στο πανεπιστήμιο, ενώ είμαι ενήλικη, να συκοφαντούν το όνομα μου και να με ακολουθούν παντού".
Οι γονείς της δεν αμελούσαν να διασχίσουν χίλια ολόκληρα χιλιόμετρα με το αυτοκίνητο τους για να βρίσκονται όσο πιο συχνά γίνεται κοντά στο παιδί τους, χωρίς καν να ειδοποιούν προηγουμένως για την επίσκεψη τους. Εξάλλου, το πανεπιστήμιο αναγκάστηκε κατά το παρελθόν να προσλάβει ειδικούς φρουρούς, ώστε να απαγορεύεται η είσοδος στους γονείς της Όμπρεϊ. Ως αντίποινα, εκείνοι διέκοψαν την καταβολή των διδάκτρων για τις σπουδές της κόρης τους, οπότε το πανεπιστήμιο παρενέβη εκ νέου χορηγώντας της υποτροφία.
Μάλιστα, κατά την ακροαματική διαδικασία οι δυο - υπερβολικά προσκολλημένοι στην κόρη τους - γονείς παραδέχτηκαν ότι είχαν βάλει κοριό στο κινητό τηλέφωνο της Όμπρεϊ, ενώ εγκατέστησαν και spyware στο λάπτοπ της νεαρής φοιτήτριας, με σκοπό να την παρακολουθούν! Η μητέρα της κατέθεσε στο δικαστήριο ότι η Όμπρεϊ "είναι μια καλή ηθοποιός και ψεύτρα", ενώ ο πατέρας της δικαιολογήθηκε ότι ανησυχούσε για την κόρη του, λόγω του βεβαρημένου ιστορικού της οικογένειας σε ψυχιατρικές παθήσεις - εξαιρώντας φυσικά τον εαυτό του. Προφανώς, οι δυο γονείς είχαν την αφελή εντύπωση ότι εφόσον η κόρη τους διέπρεπε στις σπουδές της στο μουσικό θέατρο, ήταν απλά μια... υποκρίτρια.
Μιλώντας στο ABC News, η Όμπρεϊ Άιρλαντ έδωσε περαιτέρω διευκρινίσεις για το μαρτύριο που υφίστατο τόσα χρόνια: "Πίστευαν ότι εφόσον πλήρωναν τα δίδακτρα και τα έξοδα διαβίωσης μου, μπορούσαν να μου λένε με ποιους να βγαίνω και να ελέγχουν την καθημερινή μου ζωή... Έπρεπε να βρίσκομαι όλη την ώρα στο Skype για να τους δείχνω ότι βρίσκομαι στο φοιτητικό μου δωμάτιο, ενώ άλλες βραδιές έπρεπε να αφήνω ανοιχτό το Skype διαρκώς για να βλέπει η μητέρα μου ότι κοιμάμαι".
Προς το παρόν, μετά και την απόφαση του δικαστηρίου, η Όμπρεϊ θα μπορεί να κοιμάται ήσυχοι τα βράδια, εκτός κι αν οι γονείς της βρουν άλλους τρόπους να συνεχίσουν να την παρακολουθούν. Κακά τα ψέματα, το πρόβλημα με τους υπερευαίσθητους και παρεμβατικούς γονείς είναι ότι δύσκολα μπορούν να κατανοήσουν το κακό που προκαλούν - άθελα τους - στα παιδιά τους, που κατά τ' άλλα υπεραγαπούν.