Στον Ελλαδικό χώρο υπάρχουν εντυπωσιακά μεγαλιθικά κτίσματα για τα οποία υπάρχει πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων. Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα λε¬γόμενα "δρακόσπιτα" στη νοτιοδυτική Εύβοια, που αναμφισβήτητα αποτελούν τις πιο ξεχωριστές κατοικίες της περιοχής. Ποιοι υπήρξαν άραγε οι κατασκευαστές τους και σε ποια περίοδο τα οικοδόμησαν; Ποιο σκοπό εξυπηρετούσαν οι κατασκευές αυτές και γιατί επιλέχθηκε η συγκεκριμένη περιοχή για την οικοδόμησή τους;
Η λαϊκή φαντασία τα βάφτισε "δρακόσπιτα" επειδή, καθώς έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος, θα μπορούσαν να κατοικούνται από δράκους και όχι από ανθρώπους! Τα δρακόσπιτα έγιναν πηγή έμπνευσης πολλών νεοελληνικών θρύλων. Δυστυχώς όμως πολλά από τα κτίσματα αυτά υπέστησαν μεγάλες καταστροφές, επειδή χρησιμοποιήθηκαν και στη νεότερη εποχή.
Ο Αγγλος γεωγράφος M.P. Hawkins, στα τέλη του 18ου αιώνα, ήταν ο πρώτος επιστήμονας που ανακάλυψε -στην κορυφή του όρους Οχη- την τελειότερη από αυτές τις κατασκευές, η οποία ονομά¬στηκε "Σπίτι του Δράκου". Ήδη από τότε άρχισαν να διατυπώνονται διάφορες αντικρουόμενες απόψεις, που προσπαθούσαν να δώ¬σουν απάντηση στα ανωτέρω ερωτήματα.
Οι πιθανότερες εκδοχές θέλουν τους Δρύοπες, μυθικούς κατοίκους της Καρυστίας, τους Κάρες, ανατολικό ορεινό λαό που έχει κατασκευάσει παρόμοια οικοδομήματα στην Αλικαρνασσό, ή τους Λέλεγες, που από το 1200 π.Χ. αποίκισαν την περιοχή, ως πιθανότερους υπεύθυνους νια την οικοδόμηση των δρακόσπιτων. Ακόμη, ορισμένα ευρήματα στο εσωτερικό των αρχιτεκτονημάτων μάς κάνουν να υποθέτουμε ότι χρησιμοποιούνταν ως λατρευτικοί¬ τόποι, ενώ το 1959, κατά τη διάρκεια ανασκαφών του Νικόλαου Μουτσόπουλου, καθηγητή της Πολυτεχνικής Σχολής Θεσσαλονίκης, βρέθηκαν αγγεία της αρχαϊκής περιόδου (7ος π.Χ. αι. και αργότερα). Ο ίδιος εξέφρασε την άποψη ότι τα δρακόσπιτα αποτελούν κατασκευές των αρχαιότερων κατοίκων της Εύβοιας, οι οποίοι οικοδομούσαν με την κυκλώπεια τεχνική.