Στο ερώτημα κατα πόσο είναι ηθική και νόμιμη η χρήση σπέρματος νεκρού συζύγου για τεκνοποίηση καλούνται να απαντήσουν οι ειδικοί, καθώς είναι ολοένα αυξανόμενη η ζήτηση για Μεταθανάτια Ανάκτηση Σπέρματος (ΜΘΑΣ), όπως ονομάζονται.

Πρόκειται για αιτήσεις χρήσης κρυοσυντηρημένων δειγμάτων σπέρματος από συζύγους που έχουν αποβιώσει. Από χώρα σε χώρα, οι απόψεις είναι διαφορετικές και πολλές φορές αποπροσανατολίζουν ή δημιουργούν επιπλέον ηθικά ζητήματα. Όμως, συχνά, δεν υπάρχει κατάλληλο νομικό πλαίσιο κι έτσι είναι στην διακριτική ευχέρεια του κάθε νοσοκομείου να πρέπει να εφεύρει τους δικούς τους κανονισμούς ώστε να χειριστούν τόσο ευαίσθητες διαδικασίες.

Στην Ελλάδα πάντως υπάρχει ο νόμος που δίνει σαφείς οδηγίες για τον τρόπο που πρέπει να λειτουργούμε σε ανάλογες καταστάσεις, αλλά και σε κάποιο κέντρο Εξωσωματικής Γονιμοποίησης στην Αθήνα είχαμε ένα τέτοιο περιστατικό. Σύζυγος, μετά τον θάνατο του συζύγου της, έκανε αίτηση χρήσης του κρυοσυντηρημένου δείγματος σπέρματος στην Ελληνική διακαιοσύνη. Το δικαστήριο αφού εξέτασε ότι υπήρχαν υπογεγραμμένα όλα τα έντυπα συναινέσεων στην τράπεζα κρυοσυντήρησης καθώς και η συμβολαιγραφικά τεκμηριωμένη επιθυμία του εκλιπόντος για μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση αλλά και άλλες παράμετροι (όπως η ηλικία της συζύγου) έκανε δεκτή την αίτηση.